Mijn vertrek uit Nederland

Vandaag is de dag, ik vertrek uit Nederland nadat ik mijn huis, auto en een aantal andere bezittingen verkocht heb en mijn werk heb opgezegd. Hoe vaak ik wel niet heb gehoord dat ik een dapper besluit heb genomen, terwijl het voor mij heel anders voelt. Het was een besluit vanuit mijn hart en intuïtie, alsof er geen andere optie meer was.

Mijn moeder en haar vriend brengen mij naar het vliegveld van Eindhoven omdat ik besloten heb eerst een paar dagen naar Vemend, Hongarije te gaan om daar goede vrienden van mij op te zoeken. Eenmaal aangekomen in Eindhoven zie ik een verschrikkelijk lange rij. Op het moment dat ik wil aansluiten word ik direct vriendelijk maar toch gehaast verzocht om eerst mijn backpack in te checken. Ik word verzocht aan te sluiten in een andere rij en in alle haast geef ik mijn moeder en haar vriend snel een kus en een knuffel, dit was niet het afscheid dat ik voor ogen had. Enfin, na twee langen rijen en een tikkeltje spanning zie ik dat mijn vlucht aan het boarden is en ik nog zeker 1 uur moet wachten in de rij. Uiteindelijk zie ik een medewerker van het vliegveld een poortje open maken waar ik doorheen mag lopen. Ik gooi mijn spullen op de band zodat deze gecontroleerd kunnen worden en door de scan kunnen.

Ik weet niet hoe snel ik alles bij elkaar moet rapen. Al rennend door de luchthaven, spring ik op de roltrap waarbij ik de laatste trede verkeerd inschat waarna ik gestrekt op de grond lig waarbij mijn paspoort en telefoon een paar meter verder eindigen op de grond. Opnieuw weet ik niet hoe snel ik alles bij elkaar moet rapen. Ik ren richting het vliegtuig en eenmaal in het vliegtuig, bezweet en rood aangelopen ( zoals de meeste mij kennen) , hoor ik de stewardess van de vliegtuigmaatschappij zeggen: ”doe maar rustig joh je hebt alle tijd, we wachten namelijk op iedereen en zullen dan pas vertrekken”.

Ik kom aan in Budapest waarna ik met een shuttleservice naar mijn huurauto wordt gebracht. Er blijken problemen te zijn met mijn creditcard omdat deze organisatie blijkbaar  een deposit wilt hebben van 2500 euro en door de wisselkoers we uitkomen op 2600 euro en ik direct een bericht van mijn bank ontvang dat ik mijn limiet heb bereikt en dat al op de eerste dag. De medewerker kijkt moeilijk naar mij en geeft aan dat hij mij onmogelijk een auto kan meegeven. Ik geef, toch wel iets geïrriteerd aan en moe van de hele dag, dat ik toch echt een auto nodig heb daar ik nog twee uur moet afleggen naar Vemend. En onverwacht, ik krijg de auto mee als ik wel de extra dure verzekering neem. Ik hoef niet lang te twijfelen en voordat ik het weet zit ik in mijn citroen C3  op weg naar Vemend. 

Aangekomen staat de wijn al klaar voor mij, wat kennen mijn vrienden mij toch goed. Toch wel moe van de hele dag besluit ik na het glas wijn te gaan slapen en kan niet wachten op het heerlijk ontbijt waarvan ik weet dat het erg goed is bij A mi Paradicsomunk.

Mijn reis is nu echt begonnen en ik kan niet wachten om het ultieme gevoel van vrijheid te mogen ervaren.